Positieve gezondheid komt steeds meer in het nieuws. De grondlegster van het fenomeen, Machteld Huber, stond eind november nog met een groot artikel in de Volkskrant, over dat niet ziekte maar het vermogen om met levensuitdagingen om te gaan, de kern van zorg zou moeten zijn. Hiervoor zouden we ons meer met het leven en de natuur moeten verbinden. 
Deze filosofie omarm ik. Sterker nog, het is onderdeel van mijn visie op zorg in relatie tot contractvrije fysiotherapie. Voor een deel gaat dat in de kern over onder de regeldruk van de zorgverzekeraars uitkomen. Anderzijds gaat het ook over het verlenen van zorg aan mensen die ervoor kiezen naar een contractvrije fysiotherapeut te gaan. Deze mensen nemen op deze manier een bepaalde eigen verantwoordelijkheid voor hun gezondheid. Zij kiezen de therapeut waar zij zich het meest gehoord, best gezien en beter geholpen vinden worden. Ongeacht de polisvoorwaarden van hun verzekering. En ongeacht het feit dat zorgverzekeraars claimen dat het niet kunnen meten van kwaliteit bij contractvrije fysiotherapeuten, betekent dat het kwalitatief niet goed zou zijn. Want fysiotherapeutische zorg gaat niet alleen maar om een behandeltrucje. Het gaat om een positieve blik naar de hele mens. Denken in oplossingen en mogelijkheden. Wat heeft hij of zij nodig om meer kwaliteit van leven te hebben? Ja, het lichaam en de fysiotherapeutische behandeling is onze ingang naar herstel. Maar het is ook een ingang naar een gesprek over wat gezondheid betekent voor de persoon die bij ons komt. Daarbij kunnen alle onderwerpen uit het model van Positieve Gezondheid aan bod komen. Mentaal welbevinden, zingeving, kwaliteit van leven, meedoen, dagelijks functioneren en natuurlijk de lichaamsfuncties. Die laatste, daar begint het misschien mee, als je bij de fysiotherapeut komt. 
Maar daar houdt het wat mij betreft niet mee op.